سایت سرگرمی تودرتو | کسب درآمد بالا | tudartu

برخي از انسان‌ها سال‌هاست که آدامس مي‌جوند. نياکان آن‌ها هم صمغ به دست آمده از قطران پوست درخت غان را مي‌جويده‌‌انددر فرهنگ‌هاي مختلف نيز از يونانيان باستان تا سرخپوستان آمريکا مواد آدامس‌مانند مختلف ساخته‌‌‌شده از رزين‌ها و ساير پس‌مانده‌هاي درختان، علف‌ها و ساير گياهان جويده مي‌شدند.
پارافين هم يک پايه آدامس رايج ديگر بود، گرچه نمي‌توان آن را تا زماني که در دهان گرم و مرطوب شود، جويد.
سابقه آدامس‌هاي امروزي به ده ه1860 ميلادي باز مي‌گردد، هنگامي که ماده‌اي به نام چيکل (chicle) توليد شد.چيکل در اصل به عنوان يک ماده لاستيکي از مکزيک وارد شده بود که از يک درخت هميشه‌سبز گرمسيري به نام Manilkara chicle استخراج شده بو، به همان طريق که "لاتکس" از درخت کائوچو گرفته مي‌شود.
صمغ چيکل به خاطر نرم‌تر بودن و نگهداشتن طولاني‌مد‌ت‌تر رايحه به تدريج نسبت به ساير رزين‌ها در آدامس‌ها رواج بيشتري پيدا کرد.
اکنون اغلب آدامس‌ها از پايه‌هاي صناعي ساخته مي‌شوند، چرا که ارزان‌تر و در دسترس‌تر هستند.

منبع:همشهري آنلاين