احتمالا در 15 سال گذشته در هيچ موردي از شاخه هاي علم پزشكي در ايران به اندازه نازايي در تلويزيون، راديو، روزنامه ها و مجلات صحبت نشده است. همه مشتريان راديو و تلويزيون و ...، آي وي اف و ميكرواينجكشن را با همين لفظ فرنگي آن مي شناسند.
بيماران از پزشكان خود درباره سلول هاي بنيادي كه ربطي به نازايي ندارند مي پرسند. همه اينها نشان از انتقال اطلاعات گاه بسيار فني و تخصصي دارد كه البته در جاي خود خوب است اما هنوز بسياري از مشكلات و سوالات بيماران كه گاه سوالاتي بسيار ساده هستند، براي آنها روشن نيست. نوشته هايي كه در پي خواهد آمد سعي دارد مسأله نازايي، امكانات تشخيصي و درماني آن را همان گونه كه در ايران و همين حالا موجود است، به ساده ترين و روشن ترين شكل ممكن مطرح كند.
احتمالا مهم ترين سوالي كه در ذهن يك زوج مطرح مي شود اين است كه آيا ما بچه دار خواهيم شد يا نه؟ اينكه تعريف يك بيماري چيست سوال اول است. يعني در واقع به چه كسي مي گوييم فلان بيماري را دارد. در نازايي براي يك متخصص جواب اين سوال ساده و روشن، است: در هر زوجي كه در مدت يك سال حاملگي رخ ندهد نازايي مطرح است اما اين جواب به اين صورت به خصوص وقتي از طريق يك رسانه مطرح شود مشكلاتي به همراه دارد در ضمن اينكه پاسخ روشني هم براي مردم عادي نيست.
مردم به طور طبيعي ممكن است بپرسند چرا يك سال؟ چرا شش ماه نه؟ چرا دو سال نه؟ چرا دو ماه نه؟ آيا منظور اين است كه اگر زوجي سه ماه است كه ازدواج كرده اند و بچه دار نشده اند و اتفاقا پاي تلويزيون هم نشسته اند، سراغ پزشكي نروند و فعلا ? ماه صبر كنند؟ اين اشكال از اينجا نيز ناشي مي شود كه ممكن است مردم، تلويزيون و راديو و روزنامه و مجله را به جاي پزشك واقعي خود بگيرند و طبق دستورها و نظرات پخش شده عمل كنند. در حالي كه رسانه جاي پزشك را نمي گيرد بلكه ميانجي ميان پزشكان و بيماران است. زخم معده را نمي توان از پشت تلويزيون درمان كرد. كمردرد با توصيه هاي يك روزنامه، خوب نخواهد شد زيرا نمي توان همه بيماران را يكسان فرض كرد و يك دستور مشابه از پشت تلويزيون و يا راديو و يا از روزنامه صادر كرد. مورد نازايي هم مستثنا نيست.
در واقع وقتي يك پزشك مي تواند بگويد كه شما تازه سه ماه است كه مي خواهيد بچه دار شويد و نشده ايد و فعلا چند ماه ديگر صبر كنيد كه ابتدا زوج را ببيند، سوالاتي از آنها بكند، معايناتي انجام دهد و بعد به اين نتيجه برسد كه ظاهرا مشكلي نيست و كمي صبر كنيد. در حالي كه اگردر همان ملاقات اول با پزشك حتي اگر يك ماه از ازدواج زوج گذشته باشد، معلوم شود كه مثلا شوهر در نوجواني عملي روي بيضه ها داشته است، صبر كردن معني ندارد.
زيرا احتمال اينكه مشكلي در شوهر وجود داشته باشد، كم نيست و همان موقع مي توان بررسي ها را شروع كرد. يا مثلا اگر خانم علايمي از اختلالات هورموني داشته باشد، مثلا اختلال پريود و پرمويي و چاقي، احتمالا اختلال تخمك گذاري هم دارد. همين مانع حامله شدنش مي شود وبعيد است چند ماه صبر كردن چيزي را تغيير دهد، بنابراين بهتر است بررسي ها و آزمايش ها انجام شود. مثال ديگر خانمي است كه در سن ??سالگي ازدواج كرده است (اتفاقي كه در عصر حاضر در همه جاي دنيا بسيار بيشتر از گذشته رخ مي دهد يعني ازدواج در سنين بالا.)
اگر حتي يك ماه بعد از ازدواجش هم براي حامله نشدن مراجعه كند لازم است همه بررسي ها سريع انجام شود. امروزه حتي اگر زوجي مشمول هيچ كدام از مثال هاي بالا نباشند و فقط نگران باشند و بعد از چند ماه از بچه دار نشدن به متخصص مراجعه كنند و بگويند ما نگرانيم كه نكند بچه دار نشويم، باز هم درست اين است كه بررسي از نظر امكان حاملگي در موردشان انجام شود.
خلاصه اينكه نمي توان پاي تلويزيون نشست و بر طبق گفته هاي صحبت كننده يك سال صبر كرد و اگر حاملگي رخ نداد به پزشك مراجعه كرد. امروزه مي گويند هر كه ازدواج كرد به پزشك مراجعه كند، خواه براي مسأله حاملگي، خواه براي پيشگيري از حاملگي. اما حالا چرا يك سال اگر زوجي بچه دار نشوند بايد به عنوان مورد نازايي بررسي شوند و نه دو ماه و نه دو سال.
منبع: روزنامه سلامت